“Şu dönemde bile geleceğe umutla huzurla bakıyorum.”
Ayşegül Hanım’la, “Paylaştıkça Çoğalıyoruz” Telegram grubunu kurması ile tanışmış olduk. İyi ki yollarımız kesişti. Kendimi ne kadar olumlu bir insan gibi düşünsem de aslında iyileşmem gereken konular olduğunu ve bunu hayatımı nasıl etkilediğini günbegün yaşıyorum. Birazcık detay vermek gerekirse bizim çalışmalarımızın temeli şimdilik ilişkiler (eşim, çocuğum, çevrem üzerine) oldu diye genelleyebiliriz. Deneyimledikçe algılarım daha da açılıyor ve kendimi keşfediyorum. Bu da daha çok seansın bizi beklediğinin işareti. Kesinlikle daha sakin ve ılımlıyım diyebilirim. Önceden olumsuz olarak yaklaştığım/isteksizlik yaşadığım bir konuda (mesleğimle alakalı) şu an tam tersi düşünüyorum. Yanlızlık kaygım iken artık böyle bir şeyin olmadığı hislerini de bir güzel tanımladık. Daha ani çıkışlarım olur iken önce nefes alıp sonra konuşuyor tepki veriyorum. Oğlumun izni ile onun için de bir çalışma yaptık ve onun bakışından gözlerinden hafiflediğini görmemek imkansız. Hep derdim imkansız diye bir şey yoktur ama bu da cok çelişirdi gün içinde yaptıklarımla ve söylediklerimle. Kendimi keşfediyorum ve en güzeli şu dönemde bile geleceğe umutla huzurla bakıyorum. Hiçbir şey tesadüf değil. Bu sebeple inanıyorum ki herkes kalbinin sesini dinlemeli. Çok teşekkürler.